تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو
|
پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو
|
ای گل خوش نصیب من بلبل خويش را مسوز
|
کز سر صدق میکند شب همه شب دعای تو
|
خرقه زهد و جام می گر چه نه درخور همست
|
اين همه نقش میزنم در طلب وفای تو
|
شور شراب و سوز عشق آن نفسم رود ز سر
|
کاين سر پرهوس شود خاک در سرای تو
|
مهر رخت سرشت من خاک درت بهشت من
|
عشق تو سرنوشت من راحت من رضای تو
|
دولت عشق بين که چون از سر فخر و احتشام
|
گوشه تاج سلطنت میشکند گدای تو
|
دلق گدای عشق را گنج بود در آستین
|
زود رسد به سلطنت هر که بود گدای تو
|
من که ملول گشتمی از نفس فرشتگان
|
قال و مقال عالمی میکشم از برای تو
|
خوش چمنيست عارضت خاصه که در بهار حسن
|
حافظ خوش کلام شد مرغ غزل سرای تو
|